barmhartigheid, gastvrijheid, God, individu, Jezus Christus, Kerk, liefde, medelijden, mens, netwerk, persoon, relatie, Schepper, sociale leer van de Kerk, verbondenheid
Netwerk van liefde

Jaar van Barmhartigheid
In dit Jaar van Barmhartigheid spreekt onze bisschop over de Kerk als een netwerk van liefde. Iedere mens mag daarin een knooppunt zijn en in liefdevolle relatie met andere mensen staan. Dit netwerk van liefde is om in Christus’ naam aan een beschaving van liefde te bouwen.
De liefdevolle verbondenheid van mensen met elkaar stelt ons in staat tot medelijden en barmhartigheid. Werkelijk medelijden is niet afstandelijk. Het is ten diepste geraakt worden door het leed van de ander en deze pijn niet alleen verstandelijk maar ook lichamelijk ervaren. Het is misselijk worden van het leed van de ander. Dergelijk medelijden ligt aan de basis van barmhartigheid.
De mens als persoon
De Kerk spreekt sinds paus Johannes XXIII over mensen als personen. De Catechismus van de Katholieke Kerk leert: “Omdat het menselijk individu is als het beeld van God, heeft het de waardigheid van een persoon: hij is niet alleen iets, maar ook iemand. Hij is in staat zichzelf te kennen, zichzelf te bezitten en zichzelf in vrijheid te geven en in contact te treden met andere personen, en hij is door genade geroepen tot een verbond met zijn Schepper, om aan Hem een antwoord van geloof en liefde te geven, dat niemand in zijn plaats kan geven.” Het Compendium van de Sociale Leer van de Kerk formuleert het als volgt: “De relatie tussen God en de mens wordt weerspiegeld in de relationele en sociale dimensie van de menselijke natuur. De mens is in feite geen solitair wezen, maar een sociaal wezen, en zonder band met anderen kan hij niet leven en zijn talenten niet ontplooien.”
Essentieel voor het menselijk bestaan is de relatie met de medemens. Zonder relaties met anderen zijn wij niet in staat tot het ontvangen en het geven van liefde. Los van anderen leven wij niet; dan is er slechts sprake van vegeteren.
Netwerk
Het beeld van het netwerk geeft goed weer hoe wij mensen met elkaar verbonden zijn. Door de relaties die er tussen ons bestaan, vormen wij samen het netwerk. Doordat mensen zich met elkaar verbinden knopen zij samen het netwerk en bouwen het verder uit.
In ons dagelijkse spraakgebruik hebben we het vaak over òns netwerk. Netwerken is ook een werkwoord, een activiteit. Door te netwerken bouwen we ons netwerk uit. Een netwerk is belangrijk voor de ontwikkeling van je loopbaan en heb je nodig om zaken te kunnen doen. Ook in het vrijwilligerswerk is het hebben van goede relaties met anderen en met organisaties belangrijk. Wil je verder komen in deze wereld moet je over een goed netwerk beschikken.
Bij deze manier van denken en spreken zijn wij zelf het middelpunt. Wij hèbben relaties en als individu zijn we zelf het centrum van ons netwerk. Als we spreken over de Kerk als netwerk van liefde, is de situatie anders. Nu hebben we niet een netwerk, maar zijn we deel van een netwerk. Het gaat niet om ons als individu, maar om het geheel. Samen vormen we als personen het netwerk en wij zijn daarin niet het middelpunt, maar een van de vele knooppunten. Jezus Christus is het middelpunt van dit netwerk. Hij is de dragende kracht. Wij mogen ons met Hem verbinden. Van Hem gaat de liefde uit die wij met anderen mogen delen.
Wij allen mogen meewerken dit netwerk van liefde verder uit te bouwen en te intensiveren. In onze directe eigen omgeving doen we dat door open te staan voor anderen, met hen in contact te treden en gastvrij te zijn. Via de parochie kunnen we werken aan het wereldwijde netwerk van mensen.