Lente; Mt 6,26-28

In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: “Let eens op de vogels in de lucht: ze zaaien niet en maaien niet en verzamelen niet in schuren, maar uw hemelse Vader voedt ze. Zijt gij dan niet veel meer dan zij? Trouwens, wie van u is in staat met al zijn tobben aan zijn levensweg een el toe te voegen? En wat maakt gij u zorgen over kleding? Kijkt naar de leliën in het veld: hoe ze groeien. Ze arbeiden noch spinnen.”

Het is lente. Dat zien we overal om ons heen: het frisse, jonge groen en de voorjaarsbloemen. Ik rijd regelmatig over de A4 van huis naar de parochies. Momenteel zie je dan in de Vlietlanden een overvloed aan gele bloemen. De velden staan er vol met bloeiend koolzaad. Vorige week ben ik over Stompwijk gereden om de Vlietlanden te bezoeken en om er foto’s te maken van deze gele overvloed. Daar rondlopend moest ik denken aan deze uitspraak van Jezus, met name aan de leliën op het veld.

Jezus kende de natuur. Hij was er van kindsbeen af mee vertrouwd. Hij groeide weliswaar op in de stad Nazareth, maar wat was een stad in die tijd? Hij was geen stadsmens zoals we tegenwoordig in onze steden aantreffen. We weten dat Hij vanaf zijn twaalfde jaar ieder jaar met Pasen van Nazareth naar Jeruzalem liep. Op die manier zag hij elk jaar weer de lente in vele vormen opbloeien. In de Evangelieverhalen zien we dat Jezus leeft in nauwe verbondenheid met de schepping. Hij ziet hoe heel de schepping Gods lof zingt, en ook hoe alles in de schepping met elkaar samenhangt, waardoor ieder schepsel tot volle bloei kan komen. Het is Gods voorzienigheid die hierin heeft voorzien.

In die samenhang van heel de schepping heeft ook de mens zijn plaats. Ook voor de mens biedt de schepping alles wat hij nodig heeft. Daarnaast is de mens ook belast met zorg voor de schepping. God heeft ons mede verantwoordelijk gemaakt voor het werk van zijn handen.

Velen stellen in deze tijd vragen bij onze manier van leven. Beseffen we wel voldoende onze afhankelijkheid van de schepping en beseffen we wel voldoende onze verantwoordelijkheid voor de schepping.

In mei is het vijf jaar geleden dat paus Franciscus de encycliek Laudato si’ schreef. Ik kom daar volgende maand op terug. In deze encycliek roept hij ons op te zorgen voor de schepping, voor ons gemeenschappelijk huis, voor het geschenk van de goede en liefhebbende Schepper aan ons. Amen.

Klik op de foto voor uitvergroting.