Geloofsgemeenschap: een netwerk van liefde

Essentieel voor het menselijk bestaan is de relatie met de medemens. Zonder relaties met anderen zijn wij niet in staat tot het ontvangen en het geven van liefde. Los van anderen leven wij niet; dan is er slechts sprake van vegeteren. Door in relatie te staan tot andere mensen maken we deel uit van een netwerk en behoren we tot een gemeenschap.

In ons dagelijkse spraakgebruik hebben we het vaak over òns netwerk, een netwerk dat we zelf opbouwen. Wij vormen ons een gemeenschap om ons heen. Bij deze manier van denken en spreken zijn wij zelf het middelpunt. Wij hèbben relaties en wij zijn het centrum van ons netwerk. Als we spreken over de Kerk als gemeenschap en als netwerk van liefde, is de situatie anders. Nu hebben we niet een netwerk, maar zijn we deel van een netwerk. Het gaat niet om ons als individu, maar om het geheel. Samen vormen we het netwerk en Jezus Christus is het middelpunt van dit netwerk. Hij is de dragende kracht. Wij mogen ons met Hem verbinden. Van Hem gaat de liefde uit die wij met anderen mogen delen.

In dit netwerk van liefde is ieder welkom die zich met Christus en zijn gemeenschap wil verbinden, die zijn leerling wil zijn. Hier geldt niet dat wij beoordelen of iemand wel of niet in onze gemeenschap past. Mensen bepalen dat primair zelf want het is Christus die hen hiernaartoe heeft geleid. Zijn Geest is hierin sturend. Als wij gastvrij en uitnodigend zijn, geven we mensen een zetje in de goede richting. Zo werken wij in onze directe omgeving mee dit netwerk van liefde verder uit te bouwen en te intensiveren. Zo vormen wij gastvrije en uitnodigende geloofsgemeenschappen.

Artikel in Kerk aan de Vliet 4,2 april/mei 2020