Vijfde zondag Veertigdagentijd – 22 maart
Johannes 12,20-23
“Als de graankorrel niet in de aarde valt, blijft hij alleen;
maar als hij sterft, brengt hij vele vruchten voort.” (Joh 12,24)
Wij zijn zo gehecht aan het leven.
Al gaat onze hoop en verlangen uit naar het eeuwig leven,
wij weten wat we hebben en genieten van ons leven.
De toekomst is in nevelen gehuld.
Zij komt ons vreemd en onbekend voor.
Alleen als we durven los te laten, is er toekomst.
Alleen als wij zelf een stapje terug doen,
komt de ander tot bloei
en maakt hij ons gelukkig.
Geef een reactie
