Aswoensdag: Het goede oefenen

Vandaag is de Veertigdagentijd begonnen: veertig dagen die staan in het teken van bezinning en van inkeer. veertig dagen voor persoonlijke groei en gemeenschappelijke vernieuwing, veertig dagen om ons te oefenen in het goede en af te zien van het kwade, veertig dagen om te groeien in vertrouwen en hoop op God. Veertig dagen lang zijn wij samen met Jezus op weg naar Pasen. Veertig dagen lang mogen wij ons extra verbinden met Hem. Hij is onze weg naar de Vader. Niemand komt tot de Vader tenzij door Hem.
Paus Franciscus noemt de Veertigdagentijd de gunstige tijd om het goede te zaaien met het oog op de oogst. Hiermee is de Veertigdagentijd beeld voor heel ons leven. Oefenen is een vorm van zaaien. Ons hele leven blijven wij oefenen en leren. Altijd kunnen wij groeien. Daar ben je nooit te oud voor. Door te oefenen worden we betere mensen. De oogst is dat goed zijn ons gelukkig maakt.
Er zijn vele zaken die wij door te oefenen kunnen verbeteren. We kunnen ons oefenen is soberheid, solidariteit en in spiritualiteit. Soberheid oefenen we door te vasten, door af te zien van materiële genoegens. Soberheid stelt ons in staat tot solidariteit met onze medemensen. Vasten en het geven van aalmoezen gaan hand in hand. Het Vastenactieproject vraagt onze solidariteit met inheemse volkeren. Met name met de Maya’s in Guatemala die door onze giften geholpen worden bij het behoud van de rivier waarvan hun bestaan afhankelijk is. Straks wordt er uitgebreid uitleg gegeven over het Vastenactieproject. In deze tijd wordt onze solidariteit ook gevraagd voor de mensen in Oekraïne die lijden onder oorlog en geweld en voor hen die hun land ontvlucht zijn. Komende zondag zal de collecte voor Oekraïne zijn. Op onze website vindt u hierover meer informatie.
Oefenen in soberheid is nodig om ons vaak luxe leven aan te passen. Ons leven moet aangepast worden aan de mogelijkheden van de aarde. De aarde biedt ons genoeg, maar we moeten het wel eerlijk verdelen. Een eerlijke verdeling is nodig om alle mensen te laten genieten van de vruchten van de aarde. De oogst is bedoeld om eerlijk onder alle mensen te verdelen. Ook mogen we de aarde niet uitputten door meer de oogsten dan wat de aarde kan opbrengen. Door teveel van de aarde te vragen putten we haar uit. Zo plunderen wij de schepping. We lenen onze aarde van onze kinderen en kleinkinderen. Het is onze opdracht goed voor de schepping te zorgen en haar in een gezonde staat door te geven aan de volgende generaties.
De paus schrijft dat “wij kunnen zaaien door het goede te doen. Deze oproep om het goede te zaaien moet niet als een last gezien worden, maar als een genade waarmee de Schepper ons actief deel wil laten uitmaken van zijn vruchtbare grootmoedigheid. Een eerste vrucht van het goede dat gezaaid is, vinden we in onszelf en in onze dagelijkse relaties, zelfs in de kleinste gebaren van goedheid. Bij God gaat geen enkele daad van liefde, hoe klein ook, en geen enkele ‘edelmoedige inspanning’ verloren. Het goede zaaien voor anderen bevrijdt ons van de enge logica van het persoonlijke gewin en verleent ons handelen de weidse adem van belangeloosheid, waardoor wij worden opgenomen in de wonderbare horizon van Gods welwillende plannen.”
De Veertigdagentijd is ook een tijd van spiritualiteit, van gerichtheid op God. Door de soberheid krijgen we ruimte voor God en medemens. De soberheid schept ruimte voor de liefde voor God en medemens. Soberheid is een vorm van bekering. Zij schept ook ruimte voor andere vormen van bekering. Door af te zien van verstrooiing zoals bijvoorbeeld door de digitale media krijgen we tijd voor bezinning en zelfreflectie. Bezinning en zelfreflectie doen ons de waarheid onder ogen zien. Zo worden we ons bewust van onze verslavingen aan materiële genoegens en lege tijdsbestedingen. We worden ons bewust van onze zwakheden en onze zelfgerichtheid. We worden ons bewust van het kwaad dat we aanrichten.
De Veertigdagentijd is een tijd van inkeer en verzoening. Door het oefenen van het goede vinden we nieuwe wegen in ons leven, wegen die ons op het spoor zetten van God en van onze medemens. Wegen die ons werkelijk geluk brengen. De Veertigdagentijd is ook bij uitstek de tijd voor het Sacrament van Boete en Verzoening. De apostel Paulus roept ons op tot verzoening met God. In het Sacrament geeft Jezus ons de genade om de nieuwe wegen te kunnen gaan. Hijzelf is onze weg ten leven. Paulus schrijft: “Nu is die gunstige tijd, vandaag is het de dag van heil.” Jezus roept ons op: “Bekeert u en gelooft in het Evangelie.” Hij is onze Weg, onze Waarheid en ons Leven. Als zijn leerlingen mogen wij ons leven verbinden met het zijn leven. Door en in Hem vinden wij onze weg naar God. Amen.