Kerkproeverij; Js 56,1.6-7; Mt 15,21-28

Het is toch een raar verhaal: Jezus, die zo onaardig doet tegen deze vrouw. Zo kennen we Hem niet en zo willen we Hem ook niet kennen. De vrouw geeft helemaal geen aanleiding tot een dergelijke afwijzing. Zij spreekt Jezus aan met ‘Zoon van David’. Daarmee spreekt zij uit dat Jezus de Messias is. Dat heeft voor haar we nog vrijwel niemand gezegd. Men heeft zich alleen afgevraagd of Hij misschien de Messias is. Deze vrouw uit het heidendom ziet Jezus zoals Hij zichzelf ziet.

Wij moeten ons goed realiseren: Jezus is geen christen, Hij is niet katholiek of protestant en ook niet orthodox. Jezus is een jood en Hij staat in de joodse traditie. Het volk van Israël verwacht de Messias, die allereerst hen zal verlossen. Pas als het volk van Israël verlost is en gerechtigheid doet, pas daarna is de verlossing van de gehele mensheid aan de orde. Dan zullen zij een licht voor de heidenen zijn en komt iedereen naar Jeruzalem om de ene God, de God van Abraham, Isaäk en Jakob te aanbidden. Bij Jesaja horen we dat de vreemdeling deel kan hebben aan de gerechtigheid als hij zich aansluit bij de religieuze praktijken van Israël. Eerst moet iemand zich volledig aanpassen daarna kan hij deel uit maken van het uitverkoren volk.

Hoe is onze eigen houding ten opzichte van mensen buiten onze eigen groep? Hoe staan we tegenover vreemdelingen, mensen met andere gewoonten en met andere manieren van doen? Hoe staan we tegenover mensen die tot een andere religie behoren? Hoe staan we tegenover mensen die misschien wel in iets geloven, maar daar geen helder beeld bij hebben en dat geloof niet vorm geven door zich bij een geloofsgemeenschap aan te sluiten? Hoe welkom zijn al deze mensen in ons leven en in onze gemeenschap? Moeten zij zich ook eerst volledig aan ons aanpassen?

De Kananeese vrouw weet Jezus ervan te overtuigen dat haar geloof voldoende is om haar verlangen in te willigen. Wij hebben geen idee van wat er allemaal bij Jezus door het hoofd is gegaan en wat hem ertoe bewogen heeft in eerste instantie zo afwijzend te reageren. Uiteindelijk wordt duidelijk dat Hij er niet alleen is voor het huis van Israël. Jezus Christus is het licht der wereld. Hij is er voor iedereen! Van ons vraagt Hij om zijn licht overal zichtbaar te laten zijn. Wij zijn de dragers van zijn licht. Dat licht is er niet alleen voor onszelf. Hoe laten we het licht van Christus schijnen in onze wereld? Hoe geven wij gevolg aan zijn opdracht: “Gij zijt het licht der wereld.”?

De actie Kerkproeverij biedt ons daarvoor een mogelijkheid. In het parochieblad Kerk aan de Vliet heeft u erover kunnen lezen. Mocht het blad niet bij u bezorgd worden, dan vindt u het ook achter in de kerk. De essentie is dat u mensen uit uw eigen omgeving uitnodigt om op 9 of 10 september mee te gaan naar de kerk. Zo krijgen mensen die zelden of nooit in de kerk komen, de gelegenheid om te ervaren wat het betekent te geloven en deel uit te maken van een geloofsgemeenschap. U laat hen kennismaken met iets wat voor uzelf belangrijk is.

Waarschijnlijk moet u een drempel over om deze stap te doen. Velen van ons voelen schroom om over ons geloof te praten zelfs bij mensen die we goed kennen zijn we terughoudend. Deze schroom moeten we zien te overwinnen. Op de website van de parochie vindt u een aantal tips voor het uitnodigen. Ook is er een inspiratieboekje beschikbaar: Rooms-katholiek in deze tijd. In dit boekje vertellen allerlei mensen kort over het geloof. Als u van plan bent iemand uit te nodigen, mag straks zo’n boekje meenemen om het aan de genodigde te geven.

Jesaja zegt dat Gods huis “een huis van gebed is voor alle volken”. Iedereen is welkom in zijn huis. Iemand die op latere leeftijd katholiek is geworden vertelde me ooit hoe zij op de drempel de Groningse Sint-Jozefkerk stond. Hoe mooi was het daarbinnen en hoe graag wou zij naar binnen, maar ondanks haar verlangen durfde ze het niet. Mensen die niet vertrouwd zijn met de kerk, lopen niet zo maar naar binnen. Zij moeten een drempel over die veel hoger is dan de drempel die wij ervaren om iemand uit te nodigen. Niet iedereen is zoals de Kananeese vrouw. Haar geloof was zo groot dat zij alles durfde. Zij durfde op deze vreemde man – Jezus – af te stappen. Vele anderen hebben een uitnodiging nodig, een persoonlijke uitnodiging van iemand die zij vertrouwen. Ieder van ons kent zo iemand. Nodig hem of haar uit mee te gaan naar de kerk.

Het verlangen van de Kananeese vrouw was duidelijk. Zij had er geen moeite mee dat luid en duidelijk te laten horen. Ook in onze tijd zijn er veel mensen die verlangen naar geborgenheid, naar gemeenschap, naar een concrete dragende kracht in hun leven, naar een persoonlijke relatie met de bron en basis van hun leven. Het verschil met de Kananeese vrouw is dat zij dit verlangen meestal niet kenbaar maken.

U kunt hen hierbij helpen. U hebt hen iets te bieden. U kunt uw geloof met hen delen. U kunt hen het licht en de liefde van Christus laten ervaren. Hij is altijd met ons, alle dagen van ons leven. Wij staan er nooit alleen voor. Het is zijn licht dat straalt heel over de wereld. Jezus Christus is er voor iedereen. Amen.