De ogen gaan open; Hnd 2,14.22-32; Lc 24,13-35

“Nu gingen hun ogen open en zij herkenden Hem…” De twee leerlingen zijn verblind door hun verdriet en teleurstelling. Zij hadden hoge verwachtingen van Jezus en die hebben zij niet waar zien worden: “Hun ogen werden verhinderd Hem te herkennen.” Het is herkenbaar. Je wordt zo in beslag genomen door je eigen gedachten en je eigen verwachtingen dat je niet meer openstaat voor wat er werkelijk gebeurt. Alles wat je hoort en ziet, interpreteer je vanuit je eigen veronderstellingen.

Ook voor Petrus was het moeilijk om de werkelijkheid te zien. Maar op de dag van Pinksteren breekt bij hem het licht door. De heilige Geest is over hem neergedaald en heeft hem het licht doen zien. Nu begrijpt hij eindelijk wat Jezus de afgelopen tijd heeft gezegd en heeft gedaan. Nu treedt Petrus naar buiten, nu heeft hij een boodschap voor zijn landgenoten. Vol overtuiging richt hij zich tot de menigte: “Gij allen, Joodse mannen en bewoners van Jeruzalem, weet dit wel en luistert aandachtig naar mijn woorden.” Petrus gaat hen haarfijn uitleggen hoe het zit.

Hoe blind zijn wij in onze tijd? Niemand is in staat de gehele waarheid te kennen. Altijd zien wij slechts een gedeelte van het geheel. We zien de wereld vanuit een bepaald perspectief. Onze eigen ervaringen zijn zeer bepalend voor onze kijk op de wereld. Onze gevoelens en emoties hebben grote invloed op ons denken. Dat is onze menselijke beperktheid. Dat leidt ook tot onze vooroordelen.

We kunnen ons daarin opsluiten en onze beperkte visie tot de waarheid verklaren. We kunnen onze vooroordelen tot wijsheid verklaren. We kunnen onze eigen ideeën voortdurend laten bevestigen door alleen om te gaan met mensen die denken zoals wij. Tegenwoordig zegt men dat mensen leven in hun eigen bubble. Ze kijken naar de TV-programma’s die hun mening bevestigen. De sociale media voorziet hen van informatie die ze graag horen en zien. Ze verkeren met mensen die zijn zoals zij zijn. Dat is prettig. Het maakt het leven overzichtelijk. Het geeft een duidelijk idee van goed en kwaad en zelf sta je aan de goede kant.

Maar het kan ook anders. We kunnen ook een stukje meelopen met een vreemdeling, zoals de leerlingen van Jezus doen. Hen overkomt het dat een buitenstaander plotseling een heel ander licht op de gang van zaken werpt. Zo worden hun ogen gaandeweg geopend. Ook in ons leven zijn er talloze mogelijkheden om een ander geluid te horen. We kunnen uit onze vertrouwde omgeving treden en onze comfortabele bubble verlaten. Ook wij kunnen met andere ogen naar onze eigen situatie kijken.

“Nu gingen hun ogen open en zij herkenden Hem…” In het evangelie van vandaag is nog meer aan de hand. De leerlingen leren niet alleen met andere ogen te kijken. Ze krijgen niet alleen een nieuw zicht op de waarheid. Zij ontdekken een geheel nieuwe waarheid, namelijk dat Jezus Christus in hun midden is. Hier hebben we te maken met een veel ernstiger vorm van blindheid die ons mensen kan treffen. Veel mensen zijn niet in staat God te herkennen. In hun denken is er geen ruimte voor het mysterie. Zij kennen alleen harde feiten, rationaliteit en oorzaak en gevolg.

God in je leven toelaten, Hem herkennen vraagt moed. Durven wij het aan toe te geven dat ons denken niet alles onder controle heeft? Durven we om te gaan met onzekerheden? Durven we ons afhankelijk op te stellen? Durven we ons leven aan God toe te vertrouwen? Kunnen we God zien in de momenten van geluk die we ervaren? De leerlingen hadden zo’n moment van geluk. Zij voelden werkelijk verbondenheid met elkaar op het moment dat de vreemdeling het brood brak. Op dat moment wisten zij God in hun midden. Toen wisten zij dat Jezus leefde, dat Hij verrezen was. Toen zagen zij dat de vreemdeling Jezus zelf was.

“Nu gingen hun ogen open en zij herkenden Hem, maar Hij verdween uit hun gezicht.” Het zijn slechts korte momenten. Wij leven niet in een constante stroom van gelukzaligheid. Wij leven vanuit korte momenten van geluk, korte momenten van inzicht en van de waarheid kennen. Voor Petrus was dat genoeg om de wereld te vertellen welk geluk hem is overkomen. Ook wij mogen dat geluk ervaren en het delen met onze medemensen. Jezus Christus is werkelijk verrezen. Hij leeft en Hij deelt zijn leven met ons. Amen.