Licht in duistere tijden; Lc 2,1-14

“Heden is u een Redder geboren, Christus de Heer, in de stad van David. En dit zal voor u een teken zijn: gij zult het pasgeboren kind vinden in doeken gewikkeld en liggend in een kribbe.” Plotseling wordt het de herders duidelijk. Midden in de winternacht, midden in de duisternis is er licht. Op het meest onverwachte moment wordt het heil verkondigd. Er schijnt licht in duistere tijden. Gods aanwezigheid wordt in zijn volle omvang zichtbaar. Heel de aarde wordt vervuld van Gods glorie.

Ons menselijk bestaan is niet alleen licht en liefde, vrede en geluk. Soms verkeren wij in het duister en zien we het even niet zitten. De wereld om ons heen staat in brand door oorlog en geweld. In onze directe omgeving zien we onverschilligheid en worden mensen aan hun lot overgelaten. Ook in onszelf ervaren we het kwaad van onze zelfgerichtheid, van een egoïstische zorg en angst om het eigen bestaan. We voelen ons soms geheel teruggeworpen op ons materiële bestaan. Alles wat ons daarboven uittilt is dan weg. Dan ervaren we geen licht en liefde, geen vrede en geluk.

Maar wij zijn naar hier gekomen omdat wij hoe dan ook geloven, dat er meer is dan ons louter materiële bestaan. Wij geloven dat er ook in de diepste duisternis licht zal gaan branden. Wij geloven in God als Schepper van hemel en aarde. Wijzelf en alles om ons heen is door Hem gemaakt. Hij heeft zichzelf er in uitgedrukt en maakt zichzelf er in kenbaar. In alles mogen wij zijn hand zien: het is het werk van zijn handen.

Dit maakt ons mensen ook tot meer dan alleen materie. Wij zijn geschapen naar het beeld van onze Schepper. Hij heeft ons gemaakt tot mensen die in staat zijn het goede te doen, elkaar lief te hebben en elkaar te vergeven. Wij kunnen werkelijk relaties aangaan en leven in verbondenheid met elkaar. Wij zijn niet alleen maar materie en biologie. Wij zijn meer dan alleen chemische reacties, hormonen, driften en lusten, meer dan angst en strijd om te overleven. Wij kunnen ook verlangen en liefhebben, hopen en geloven. Wij hebben een vrije wil waarmee wij werkelijk keuzes kunnen maken.

Ondanks al het goede in ons kost het ons soms moeite om los te komen van ons materiële bestaan, van onze driften en angsten. We laten ons erdoor meeslepen en we verkeren in het duister. Dan zien we geen uitweg meer en is het licht verdwenen. God is niet alleen onze Schepper. Hij is ook onze Verlosser. Met de geboorte van Jezus Christus heeft God ons werkelijk bevrijd. Jezus Christus bevrijdt ons van onze driften en angsten. Hij bevrijdt ons van het kwaad in de wereld en van het kwaad in onszelf.

Jezus verkondigt ons God. Hij laat ons God kennen als onze liefhebbende Vader. Hij laat ons zien wat werkelijk liefde is. Hij heeft afstand gedaan van zijn goddelijke heerlijkheid en het menselijk bestaan aangenomen, een leven in eenvoud en armoede. Jezus leeft geheel vanuit de liefde. De liefde is de bron van zijn bestaan. Vanuit die liefde geeft Hij alles. Hij is mensen tot steun. Hij geneest de zieken en brengt vergeving. Hij richt mensen weer op en geeft ze nieuw leven. Als teken van zijn oneindige liefde voor ons geeft Hij ook zijn leven. Hij is een en al liefde en zo is Hij het licht in de duisternis. Zijn liefde vervult heel de schepping en alle mensen. Hij vervult heel de aarde van de glorie van God. Jezus Christus, Gods Zoon daalt uit de hemel neer. Gods Zoon wordt mens. Hij wordt een van ons. Hij deelt ons menselijk bestaan. Daarmee brengt Hij ons op een hoger niveau. Hij tilt ons op. Hij brengt het goede in ons tot leven en tot bloei.

De menswording van Christus is niet alleen iets van tweeduizend jaar geleden. Wij vieren Kerstmis niet om een historisch feit te gedenken. Wij vieren Kerstmis omdat de menswording van Christus doorgaat en telkens weer opnieuw gebeurt in ieder van ons. Als wij Hem de ruimte geven door te erkennen dat we Hem nodig hebben, komt Hij tot ons, leeft Hij in ons en mogen wij ons met Hem verbinden. Dan werkt zijn liefde in ons en door ons. Als wij ons met Jezus Christus verbinden, als wij ons realiseren dat we het niet op eigen kracht kunnen, stelt Hij ons in staat zelf ook een bron van liefde te worden. Dan zet Hij ons op het spoor van het goede leven. Dan laat Hij ons anderen gelukkig maken. Dan breekt zijn licht in ons door. Dan schijnt er door ons heen licht in de duisternis. Als wij ons met Jezus Christus verbinden, als wij Hem de ruimte geven mens te worden in ons, worden wij zelf dragers van zijn Blijde Boodschap, worden wij zelf brengers van liefde, vrede en vergeving, van verbondenheid en geluk. Dan gaan wij zelf stralen van geluk, dan wordt onze manier van leven aanstekelijk voor anderen, dan nemen anderen een voorbeeld aan ons, dan worden wij zelf een licht in duistere tijden.

Ik wens u allen een zalig Kerstfeest. Amen.