Geraakt door de Geest; Joh 1,29-34

“Zie, het Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt.” Vorige week vierden we het feest van de Doop van de Heer. Vandaag lezen we hoe Johannes de Doper Jezus aanwijst als degene die onze Verlosser is. Blijkbaar is Jezus nog steeds even onopvallend als voor zijn Doop in de Jordaan. Johannes vertelt over wat er gebeurde bij de Doop van Jezus: “Ik heb de Geest als een duif uit de hemel zien neerdalen en Hij bleef op Hem rusten.” Blijkbaar hebben de omstanders dit niet gezien of niet als iets bijzonders beschouwd. Johannes wel. Hij weet: “Deze is de Zoon van God.” “Hij is het die doopt met de heilige Geest.” Johannes verklaart dat deze onopvallende figuur de Messias is, sterker nog Hij is de Zoon van God. Op een mens zoals wij daalt de heilige Geest neer. Hij wordt geraakt door de Geest. Aan de buitenkant is dat niet te zien, maar Hij zal de zonden van de wereld wegnemen. Als het Lam Gods neemt Hij de zonden van de wereld op zich.

In dezelfde zin waarin Johannes zegt dat de Geest op Jezus is neergedaald, zegt hij dat Jezus zal dopen met de heilige Geest. Jezus is als mens gelijk aan ons, Hij is mens zoals wij zijn. Met zijn Doopsel maakt Hij ons gelijk aan Hem. Hij doopt ons met de heilige Geest. Ook wij worden door de Geest geraakt. Wij kunnen Hem navolgen en ons vereenzelvigen met Jezus. Wij kunnen aan Hem gelijk worden. Bij het Doopsel dopen we niet alleen met water. We zalven de dopeling ook met het Chrisma en zo ontvangt hij de H. Geest. Evenals Christus de Gezalfde is, zijn wij christenen gezalfden. In de Doop zegt God ook tegen ons: jij bent mijn welgeliefde zoon, mijn welgeliefde dochter. Wij zijn kinderen van God en evenals Jezus Christus gezalfd tot priesters, koningen en profeten.

Voor de meesten van ons betekent dit dat wij al op jonge leeftijd zijn geraakt door de Geest. Wij ontvangen de heilige Geest. We krijgen de Geest, ontvangen inspiratie of kracht. Zolang het daarbij blijft, is het te overzien en blijven we zelf de baas over ons eigen leven. Maar het kan verder gaan. We worden enthousiast en stijgen boven ons zelf uit. Het enthousiasme gaat met ons op de loop. Dan zijn we niet langer zelf de baas over ons eigen leven. Het is de Geest die in ons leeft en die de macht overneemt. Hoever durven wij daarin te gaan? Durven we het aan ons werkelijk te laten raken door de Geest? Durven we het aan bevlogen mensen te worden? Durven we het aan onszelf een beetje te verliezen?

Of kiezen we toch liever voor een gecontroleerd geraakt zijn? Een beetje steun, een beetje kracht, een beetje inspiratie, zodat we er weer even tegen kunnen. Over een paar weken komen we wel terug om weer even bij te tanken. Is het geloof een soort therapie? Is de Kerk een wellness centre? Gaat het erom dat wij ons prettiger voelen? Dat het geloof ons leven wat aangenamer maakt? Of durven we ons ook te laten uitdagen? Hoeveel vertrouwen hebben wij in de Geest? Laten wij ons door Hem op paden van werkelijk enthousiasme leiden?

We weten dat de Geest niet van de makkelijke weg is. Jezus zelf is die moeilijke weg gegaan. Voor Hem was er geen andere mogelijkheid. Dit moest Hij doen. Hier ging Hij voor. Dit was zijn leven. Hij kon alleen leven door er te zijn voor de ander. Hij kon alleen leven door de zondenlast van heel de wereld op zich te nemen. Jezus geloofde dat deze weg Hem tot het eeuwig geluk zou brengen, een geluk dat niet alleen in de verre toekomst ligt, maar ook in het hier en nu. Het is een geluk dat groter is dan een comfortabel en aangenaam leven. Er is niets tegen comfort, maar een mens wil meer. Een mens wil echt leven.

Echt leven is je verbonden weten met anderen, weten dat je van betekenis bent voor anderen en dat ook jij niet zonder de ander kunt. Echt leven is leven in gemeenschap, een gemeenschap waarbinnen wij ons geborgen weten, maar ook een gemeenschap waaraan wij bijdragen, die wij met onze tijd en ons geld mede opbouwen. Echt leven is leven als een werkelijk vrij mens, een mens die vrij is om het goede te doen, die vrij is van gewoonten, zekerheden, verslavingen en comfort. Echt leven is leven met enthousiasme en bevlogenheid. Echt leven is een leven van liefde, van geliefd zijn en van liefhebben. De liefde voor elkaar brengt ons werkelijk geluk. De liefde brengt niet alleen rust. Ze brengt ook onrust. De liefde geeft niet alleen comfort. Ze daagt ons ook uit en brengt ons in beweging.

Voor het ontvangen van de Eucharistie geldt hetzelfde als voor het ontvangen van H. Geest. Het ontvangen van de Eucharistie geeft je voedsel voor je leven. Maar met het ontvangen van Christus, verbind je je ook met Hem. Zoals de heilige Augustinus schrijft: “Ontvang wat je bent en word wat je ontvangt”. Je met Christus verbinden, je met Hem inlaten heeft gevolgen voor je hele leven. Door Hem te ontvangen ga je Hem navolgen. Door Hem te ontvangen word je gelijkvormig aan Hem. Door Hem te ontvangen word je geraakt door zijn Geest. Als wij Hem werkelijk ontvangen, is het gedaan met de rust. Amen.