Vredesweek

Vorige week was het Vredesweek. Regelmatig was Jan Terlouw te horen. Hij is door IKV Pax Christi gekozen tot Minister van Vrede. Het Ministerie van Vrede is een nieuwe aanpak voor de Vredesweek. Met het Ministerie van Vrede wil IKV Pax Christi zoveel mogelijk mensen in Nederland betrekken bij vraagstukken van vrede en veiligheid.

Het thema van de Vredesweek is dit jaar: ‘Elk mens een veilig bestaan’. Ieder mens heeft recht op een veilig en menswaardig bestaan, ver weg en dicht bij. Misschien vanzelfsprekend, maar helaas geen werkelijkheid. Vrede en veiligheid zijn direct met elkaar verbonden. Veiligheid, je veilig weten is een noodzakelijke voorwaarde om in vrede te kunnen leven. Veiligheid strekt zich uit naar vele aspecten van ons leven. Het is de bescherming tegen vele kwaden die ons kunnen treffen: geweld, discriminatie, honger, dakloosheid et cetera.

Vrede is meer dan het ontbreken van oorlog. Veiligheid meer dan het ontbreken van gevaar. Als wij elkaar de vrede van Christus wensen, gaat het om de liefde en de broederschap die ons in Christus met elkaar verbindt. Het gaat altijd om de extra dimensie van de liefde. Paus Benedictus XVI schrijft hierover in Caritas in veritate – Liefde in waarheid. Waarheid zonder liefde is slechts feitenkennis en wetenschap zonder waarden. Door de liefde wordt kennis tot wijsheid en krijgt waarheid betekenis voor mensen. Veiligheid is meer dan het ontbreken van vijandigheid en bedreiging. Met de extra dimensie van de liefde betekent veiligheid, dat je je geliefd weet, dat je gerespecteerd wordt zoals je bent, en dat jou je plek op aarde van harte gegund wordt.

De bevordering van de wereldvrede ligt misschien niet dagelijks in onze mogelijkheden. De vrede en veiligheid van de mensen in onze directe omgeving is echter wel iets waar we onmiddellijk invloed op hebben. Vrede vraagt ook veiligheid binnen het gezin, de buurt, de kerk, de school en op het werk: bijvoorbeeld geen gepest en getreiter en geen seksuele intimidatie. Vrede vraagt respect voor elkaar; wij zijn allen kinderen van God. Elke vorm van opdeling in wij en zij op basis van sociale, culturele, etnische en religieuze verschillen staat de vrede in de weg.

Onze invloed gaat verder dan onze directe omgeving. Wij zijn het die politici kiezen en steunen. Bovendien zijn zij erg gevoelig voor de publieke opinie, voor onze mening. Niet alleen tijdens verkiezingen, maar ook daarbuiten kunnen wij onze mening laten horen. Tijdens de Kamerdebatten van afgelopen week was het duidelijk dat niet iedere politicus bereid is op te komen voor de vrede en veiligheid van alle mensen. Politici zonder respect voor iedereen verdienen het niet herkozen te worden. Onze afkeuring over hen kunnen wij overal en telkens weer kenbaar maken.

Column in De Telstar, 28 september 2011