Het mysterie van het geloof

“Heer Jezus, wij verkondigen uw dood en wij belijden tot Gij wederkeert, dat Gij verrezen zijt.” Voor velen is deze acclamatie vanzelfsprekend. Zodra we na de Consecratie worden opgeroepen het mysterie van het geloof te verkondigen, ga je hem zingen of uitspreken, soms gedachteloos. Hoe weinig vanzelfsprekend de tekst echter is, merk je als hem aan iemand gaat uitleggen.

Het maakt niet uit aan wie hem uitlegt. Of het een doopleerling is of kinderen die zich op het Vormsel voorbereiden of gewoon iemand waarmee in gesprek bent: je hebt een probleem. Je moet uit je gebruikelijke kader van spreken stappen. Je moet de rationaliteit verlaten en het mysterie binnentreden. Dat is voor ons – die geheel doordrenkt zijn van rationaliteit – geen eenvoudige stap. Voor gelovigen is dit echter geen ongebruikelijke stap. Maar als wij dat doen, stappen we ook in een ander taalveld en begrippenkader, in een andere manier van ons uiten. We stappen dan over naar de taal van gebed, lied, ritueel en symbool. Hoe communiceer je met iemand die die taal niet kent?

Gevoeligheid voor taal en ook gevoeligheid voor het mysterie leer je het makkelijkst als je jong bent. Als kinderen tweetalig worden opgevoed, spreken ze zonder problemen twee talen door en naast elkaar. Die zelfde ontvankelijkheid hebben zij ook voor het mysterie. Voor hen is het mysterie niet vreemd. Zij zijn nog niet opgesloten in de rationaliteit. Voor hen is het mysterie even waar als een tastbaar en zichtbaar ding.

Geloofsoverdracht vraagt vooral dat wij aan anderen en aan onze kinderen in het bijzonder het geloof voorleven. Dat in ons doen en laten en in ons spreken zichtbaar wordt dat wij gelovige mensen zijn. Het is in dit verband opvallend dat de kinderen die zich op het Vormsel voorbereiden met veel meer gemak kunnen vertellen waaraan je een gelovige herkent, dan hun ouders doen.

Binnenkort vieren we het Paastriduüm: Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Pasen. We vieren waar het werkelijk omgaat in ons geloof: de dood en verrijzenis van Christus waardoor wij allen gered en bevrijd zijn. We vieren zijn daad van oneindige liefde. We vieren het mysterie van het geloof. Om dat uit te drukken gebruiken we de rijkdom van onze traditie. We gebruiken rituelen, symbolen, teksten en aloude verhalen die ons aangereikt worden. Zij openen ons voor het mysterie en brengen ons naar het mysterie toe. Zo wordt het mysterie voor ons werkelijkheid.

Het is aan ons om de liefde, de vrede, de vreugde en blijdschap die ons het mysterie brengt, zichtbaar te maken voor de wereld om ons heen. Ik wens u allen een Zalig Pasen en hoop dan alleen maar opgewekte en blije gezichten te zien.

Pastoraal woord in De Morgenster, april 2012