Vrede op aarde; Js 9,1-3.5-6;Tit 2,11-14; Lc 2,1-14

“Eer aan God in den hoge en op aarde vrede onder de mensen in wie Hij welbehagen heeft.” Een Kind is ons geboren, een Zoon ons geschonken. “Men noemt Hem: wonderbare Raadsman, Goddelijke Held, eeuwige Vader, Vredesvorst.” Vrede is hetgeen waarnaar we verlangen, vrede op aarde, vrede onder alle mensen. Jezus, het Kind in de kribbe is de Vredesvorst. Hij brengt ons vrede, vrede onder de mensen in wie Hij welbehagen heeft.

De lezingen van vandaag laten ons zien hoe God ons tegemoet komt in ons verlangen naar vrede. Hij zendt ons zijn eigen Zoon om op aarde vrede te stichten. Ook wordt duidelijk dat vrede niet alleen maar een geschenk is. Het komen tot vrede vraagt ook een inspanning van onze kant. Wij mensen moeten werkelijk vrede willen en daaraan werken. Vrede is er voor de mensen in wie God welbehagen heeft. Als wij ons – op welke wijze dan ook – afkeren van God zal Hij ons geen vrede geven. Wij zijn vrije mensen en dragen dus ook zelf verantwoordelijkheid. Vrede onder de mensen vraagt dat wij mensen elkaar zien als broeders en zusters, dat wij de hele mensheid zien als één grote familie, als één gemeenschap over alle grenzen heen.

Het zal u duidelijk zijn dat dit geen kleinigheid is. Gods droom en verlangen vraagt onze menselijke medewerking. Russen en Oekraïners die elkaar zien als broeders en zusters, De verschillende partijen in Syrië die elkaar zien als broeders en zusters, Palestijnen en Israëliërs die elkaar zien als broeders en zusters, Koerden en Turken die elkaar zien als broeders en zusters, burgers en overheid van Afghanistan en Iran die elkaar zien als broeders en zusters, nakomelingen van hen die onder slavernij leden en van hen die van de slavernij profiteerden die elkaar zien als broeders en zusters, arm en rijk die elkaar zien als broeders en zusters, joden, christenen, moslims en hindoes die elkaar zien als broeders en zusters.

Maar ook dichter bij huis: stad en platteland die elkaar zien als broeders en zusters, boeren en milieubeschermers die elkaar zien als broeders en zusters, mensen met en zonder vaste verblijfplaats die elkaar zien als broeders en zusters, allochtonen en autochtonen die elkaar zien als broeders en zusters, mensen met verschillende geaardheid die elkaar zien als broeders en zusters, mensen met zeer uiteenlopende achtergronden die elkaar zien als broeders en zusters.

Nog dichter bij huis, ook hier in de kerk moeten wij ons afvragen: zien wij elkaar werkelijk als broeders en zusters? Vormen wij werkelijk een gemeenschap van gelovigen of zijn we niet meer dan een verzameling brave mensen die met Kerstmis naar de Nachtmis komen? Alle verschillen die er tussen mensen mogelijk zijn treffen we ook aan binnen onze parochie. Ook hier moeten we over de grenzen van de verschillen heen stappen om elkaar als broeders en zusters te kunnen zien.

De verschillen zijn er niet om op te heffen. De verschillen verdienen respect, de verschillen kunnen ieder van ons verrijken. Het gaat om een eenheid in verscheidenheid. Wat we moeten overwinnen is onze eigen ongerechtigheid, onze zelfingenomenheid en onze zelfgerichtheid. Zolang we ons zelf als de norm zien zijn we niet in staat de grenzen van de verschillen te overwinnen. Dan blijven we steken in onze eigen gesloten bubbel.

Paulus leert ons dat Jezus gekomen is om ons juist hiervan te verlossen om ons te maken tot een volk van Christus, tot een gemeenschap in Christus. Jezus Christus, “de genade van God, bron van heil voor alle mensen is op aarde verschenen”. “Hij heeft zichzelf voor ons gegeven om ons van alle ongerechtigheid te verlossen en ons te maken tot zijn eigen volk, gereinigd van de zonde, vol ijver voor alle goeds.” Hij wijst ons de weg. Hij is onze Gids, onze Leidsman, onze wonderbare Raadsman, onze eeuwige Vader. Als wij ons verbinden met Hem zoals Hij zich aan ons heeft gegeven, als wij zijn leerlingen willen zijn, zullen wij mensen zijn in wie God welbehagen heeft. Dan zal Jezus Christus ons laten delen in zijn vrede.

De herders zijn ons voorgegaan. Bij de geboorte van Jezus worden zij als eersten uitgenodigd. Deze onaanzienlijke lieden, deze verschoppelingen van hun tijd waren de eersten aan wie Jezus zich openbaarde. De herders stonden open voor het heil, voor de liefde en de vrede die Jezus ons geeft. Ook wij mogen leven in zijn liefde en zijn vrede. Ook voor ons geldt: “Vreest niet, want zie, ik verkondig u een vreugdevolle boodschap die bestemd is voor heel het volk. Heden is u een Redder geboren, Christus de Heer.” Ook wij hebben niets te vrezen. Laten wij ons verbinden met Hem en bidden voor en werken aan vrede hier op aarde. Ik wens u allen een zalig Kerstfeest. Amen.