Verloren en gevonden; 1 Tim 1,12-17; Lc 15,1-32

In het Evangelie horen we drie verhalen over iemand die iets kwijt is: een man die een schaap verliest, een vrouw die een zilverstuk verliest en een vader wiens zoon ervandoor is. Drie keer horen we van de grote vreugde die het brengt als het verloren schaap, het verloren zilverstuk en de verloren zoon weer gevonden wordt dan wel uit zichzelf terugkeert. Jezus vergelijkt deze vreugde met de vreugde van de engelen van God als een zondaar zich bekeert. In de brief van Paulus aan Timoteüs wordt dit fenomeen van verloren geraakt en weer teruggekeerd van de andere kant benaderd. Paulus beschrijft wat het met hem gedaan heeft toen hij zich bekeerde van een godslasteraar, vervolger en geweldenaar tot een volgeling van Jezus Christus.

Paulus heeft ervaren dat een rijke overvloed van genade hem deelachtig werd, dat de Heer hem barmhartigheid heeft bewezen. Hij was verloren en Jezus Christus heeft hem het eeuwig leven gegeven. De Heer heeft hem vertrouwen geschonken en heeft hem in dienst genomen. Jezus heeft hem zijn liefde doen kennen en Hij heeft hem de waarheid geopenbaard: het betrouwbare en volkomen geloofwaardige woord.

De meesten van ons hebben niet zo’n ervaring zoals Paulus die had. De meesten zijn als kind gedoopt en weten niet beter dan dat zij christen zijn. Wij hebben niet de ervaring van een uitzonderlijke bekering. Maar dat wil niet zeggen dat deze teksten niet ook over ons gaan. Ook wij zijn gevonden. Ook wij zijn uitverkoren. Ook ons is een rijke overvloed van genade deelachtig geworden. Dat wij brave katholieken zijn, is niet primair onze eigen verdienste. Zij hebben ervaren hoe het is zonder God te leven. Zij kennen de leegte van een goddeloos bestaan. Zij kunnen u vaak wel vertellen hoe het geloof hen geluk bracht.

Gekscherend wordt wel gezegd dat bekeerlingen de ergsten zijn, dat zij te recht in de eer zouden zijn en te fanatiek in het uitdragen van het geloof. Maar moeten we niet eerder zeggen dat wijzelf weliswaar brave, maar toch wat lauwe volgelingen van Jezus zijn. Als wij ons werkelijk bewust zijn van het geluk dat ons is overkomen door het geloof dat ons geschonken is, zal dat ook ons leven veranderen.

In het nieuwe pastoraal beleidsplan dat afgelopen week is vastgesteld en waarvan u de tekst op onze website vindt, staat het leerling van Jezus zijn centraal. De titel luidt: ‘Als leerling het Evangelie leven’. De komende jaren willen we ons bewust richten op het leerling zijn. Wat betekent dit voor ons geloofsgemeenschappen? Wat betekent dit voor ieder van ons persoonlijk? Hoe kan dit bijdragen aan het voortbestaan van het christendom hier ter plaatse?

Paulus brengt dank aan Jezus Christus. Hij eert en roemt de Koning der eeuwen. In zijn dank verkondigt hij een diep doorleefd geloof. Hij is een ware leerling van Jezus. Als leerling van Jezus heeft Paulus zich de liefde van Jezus eigengemaakt. Als je liefde hebt ontvangen, zul je ook liefde geven. Als je barmhartigheid hebt ervaren, zul je ook barmhartig zijn.

Omdat Paulus de waarheid heeft leren kennen, is hij ook deze waarheid gaan verkondigen. Hij verkondigt de onvergankelijke, onzichtbare en enige God. Hij verkondigt het geloof en de liefde die in Christus Jezus zijn. Paulus schrijft: “Christus Jezus is in de wereld gekomen om zondaars te redden.” In het licht van deze uitspraak kunnen we de Evangelieteksten lezen. Dan zien we dat het Jezus zelf is die op zoek gaat naar wat verloren is. Hij brengt ons terug naar zijn Vader. Hij brengt ons naar God. Dit is geen gedwongen terugkeer. Het is een terugkeer met onze eigen instemming. Jezus geeft ons daarvoor de kracht. Het is als de verloren zoon. Wij zijn vrije mensen. Uiteindelijk is de keuze aan onszelf.

Als leerlingen van Jezus zijn wij geroepen om op onze beurt nieuwe leerlingen te vinden. Daartoe willen we een gastvrije en uitnodigende parochie zijn. Wij mogen mensen uitnodigen om kennis te maken met Jezus, om hen te laten ervaren wat het geloof voor hen kan betekenen. Over twee weken is de jaarlijkse Kerkproeverij. Ook nu wordt u opgeroepen kennissen, familie en vrienden uit te nodigen een keer mee te gaan naar de kerk. Ook op die manier brengt u het leerling van Jezus in de praktijk. Amen.