Kerkproeverij; Js 55,10-11; Mt 13,1-9

Jezus vertelt ons over een zaaier. Zijn inspanningen leveren verschillende resultaten op. Een deel van het zaad valt op de weg en wordt door de vogels opgegeten; een deel valt op rotsige bodem en vindt te weinig vruchtbare aarde; een ander deel valt onder de distels en wordt verstikt; en een deel valt op goede grond en levert vrucht op.

Dat kan wel beter denk je dan. Laten we beginnen met een grondonderzoek. Dan zaaien we alleen daar waar goede grond is. Dat spaart veel zaad en moeite uit. Daarna gaan we wat aan de distels doen. Wat dacht u van bestrijdingsmiddelen of toch liever een ecologische aanpak? Dan de rotsige bodem. Een gedeelte valt mogelijk te verbeteren en de rest schrijven we af. Tenslotte: op de weg zaaien is natuurlijk gewoon dommigheid. Maar Jezus komt in het geheel niet met zulke aanbevelingen. Het is dus geen bericht voor land- en tuinbouw. Het gaat er niet om de opbrengst van de grond en van het zaad en het rendement van het werk van de zaaier te verbeteren.

Onze manier van reageren op deze gelijkenis wordt sterk beïnvloed door het rendementsdenken van deze tijd. Al ons handelen is gericht op resultaat. Het behaalde succes is er dankzij onze inspanning, maar ook een mislukking is geheel onze eigen verantwoordelijkheid. Dat maakt ons terughoudend. Als er geen zekere weg naar succes is, beginnen we er liever niet aan. We lopen met een flinke dosis faalangst rond. Onze faalangst leidt vaak tot uitstel en lethargie. Ons denken in termen van rendement en resultaat geeft ons oogkleppen. Mogelijkheden buiten dit denken zien we gewoon niet meer. Bijvoorbeeld de mogelijkheid dat het resultaat helemaal niet van ons afhangt. Jezus eindigt niet voor niets met de uitspraak: “Wie oren heeft, hij luistere.” Hij vraagt ons echt te luisteren en na te denken over zijn woorden.

Paulus schreef ooit aan de christenen van Korinte: “… ik heb geplant, Apollos heeft begoten, maar God gaf de groei. Noch hij die plant betekent iets, noch hij die begiet, maar alleen God, die de wasdom geeft.” (1 Kor 3,6-7) Volgens Paulus moeten wij ons realiseren dat wijzelf soms helemaal niet verantwoordelijk zijn voor het resultaat. De zaaier doet zijn werk maar het is God die voor het resultaat zorgt. Tweeduizend jaar geleden was dat een normale manier van denken. Het maakbaarheidsdenken van onze tijd heeft ons veel welvaart gebracht, maar maakt het ook moeilijk om iets aan God over te laten. We kunnen toch alles zelf.

Drie weken geleden heb ik u over de actie Kerkproeverij verteld. Deze landelijke missionaire campagne gaat uit van de Raad van Kerken. De campagne mondt op zaterdag 9 en zondag 10 september uit in kerkdiensten van lokale parochies en gemeenten waarbij de gelovigen mensen uitnodigen deze diensten bij te wonen. Ook onze parochies doen hieraan mee. De sleutel tot succes ligt in de persoonlijke uitnodiging van de gelovigen naar mensen in hun directe omgeving. Van een welkome kerk willen we komen een uitnodigende kerk.

Drie weken geleden zei Jezus dat we niet bang moeten zijn. Geen angst moeten hebben dat we het misschien niet goed doen en dat we misschien wel een negatieve reactie krijgen. Vandaag horen we dat het God zelf is die voor het resultaat zorgt. God steunt ons en draagt ons. Gods Geest werkt in ons als wij anderen over Hem vertellen. Het is onze rol om de Blijde Boodschap te verkondigen, om te vertellen over Gods liefde voor alle mensen. Wij mogen zaaien, maar het is God zelf die het zaad doet ontkiemen en tot wasdom laat komen. Hij zorgt ervoor zijn Woord pas terugkeert wanneer het Gods wil heeft volbracht en zijn zending heeft vervuld. Hoe het Woord van God zijn werk doet, is voor ons een mysterie. Het ligt buiten onze competentie. Onze opdracht is dat wij het laten horen en dat we mensen uitnodigen zich open te stellen voor Gods liefde. Meer over de actie Kerkproeverij vindt u op de parochiewebsite en in augustus wordt er over bericht in Kerk aan de Vliet. We hebben nog tijd tot begin september.

Missionair zijn vraagt om moed. We moeten ons over onze vrees heen zetten. We moeten accepteren dat we het resultaat ons werk niet in eigen hand hebben. Dat vraagt moed en vertrouwen, vertrouwen op God. Wij kunnen Hem uitnodigen mee te doen en ons werk te ondersteunen. We kunnen Hem vragen dat ons werk niet zonder resultaat blijft. Missionair zijn vraagt dat wij onszelf en ons werk in Gods handen leggen. Missionair zijn vraagt om ons aller gebed. Amen.