Aswoensdag; Jl 2,12-18; 2 Kor 5,20-6,2; Mt 6,1-6.16-18

We beginnen aan de Veertigdagentijd. Deze tijd is ons gegeven als een tijd van bezinning en verzoening, een tijd van aalmoes, gebed en vasten, een tijd van solidariteit, spiritualiteit en soberheid. Jezus zegt ons hoe wij het beste solidair kunnen zijn, hoe wij het beste kunnen bidden en hoe wij het beste kunnen vasten.

In de eerste lezing roept de profeet Joël ons op tot bekering. Met vasten en gebed moeten wij ons voorbereiden op de dag van de Heer. Voor Joël is de dag van de Heer niet iets van een verre toekomst. De dag van de Heer is nabij, heeft plaats tijdens ons eigen leven. Je kunt zeggen dat de dag van de Heer zich in ieders leven voltrekt. De dag van de Heer kun je ervaren als een bedreiging. Voor Joël is het een dag van oordeel over het kwaad. Daarom roept hij op tot bekering en verzoening: “Keert tot Mij terug, van ganser harte (…), keert terug naar de Heer, uw God.” Wij mogen vertrouwen op de barmhartigheid van God: “want genadig is Hij en barmhartig, lankmoedig en vol liefde”. Als wij ons zo voorbereiden op de dag van de Heer is het niet langer een bedreiging, maar is het een dag waar we naar uitkijken. “Toen is de Heer voor zijn land opgekomen en heeft Hij zijn volk gespaard.”

De apostel Paulus schrijft soortgelijke woorden op: “Laat u met God verzoenen.” Zo worden we door Christus Gods eigen heiligheid: “Hij zegt immers: ‘Op de gunstige tijd heb Ik u verhoord, op de dag van heil ben Ik u te hulp gekomen.’ Nu is er die gunstige tijd, vandaag is het de dag van het heil.” Zowel Joël als Paulus spreken ons moed is. Zij verkondigen een boodschap van hoop. Juist in donkere tijden mogen wij vertrouwen op Gods barmhartigheid. Er gloort licht aan de horizon! In dit licht wordt de weg van aalmoes, gebed en vasten, de weg van solidariteit, spiritualiteit en soberheid een hoopvolle weg van vreugde. zo gaan vasten en blijdschap hand in hand.

Afgelopen zaterdag is de ramadan begonnen. Moslims ervaren deze maand van vasten als een feestmaand. Net als onze Veertigdagentijd is de ramadan voor hen een tijd van bezinning en verzoening, een tijd van aalmoes, gebed en vasten, een tijd van solidariteit, spiritualiteit en soberheid. Het is voor hen een tijd van vreugde. Wij zijn als leerlingen van Jezus pelgrims van hoop. Pelgrims van hoop zijn blije mensen. Pelgrims van hoop zijn ook mensen die met hun solidariteit anderen blij maken.

Het Vastenactieproject van dit jaar gaat over schoner koken. Het project wil vrouwen in Oeganda helpen nieuwe wegen in te slaan. Het zal hen helpen tot een beter leven te komen, een leven met minder armoede, een betere gezondheid en een schone omgeving. Door onze solidariteit kunnen zij zich aanpassen aan de veranderde omstandigheden. Met onze hulp kan er gewerkt worden aan een beter leven voor de vrouwen en voor hun gezinnen.

Wij willen graag gelukkige mensen zijn. Naast solidariteit en soberheid vraagt dat aandacht voor spiritualiteit. Wat beweegt ons? Wat motiveert ons? Wat maakt ons gelukkig? Wat is de bron van ons bestaan? Wat is een zinvol leven? De Veertigdagendagentijd is een geweldige gelegenheid ons te bezinnen op ons leven en ons te oefenen in het gaan van nieuwe wegen. Vasten en soberheid kunnen onze zeker blij maken. Het zijn wegen naar het vinden van een grotere vreugde en een grotere rijkdom. Ik wens u een gezegende Veertigdagentijd toe. Amen.