Missionaire parochie; Hnd 1,12-14; 1 Pt 4,13-16; Joh 17,1-11a

Wij willen een missionaire parochie zijn. Dat is de roeping die Jezus ons bij zijn Hemelvaart heeft gegeven: “Gaat dus en maakt alle volkeren tot mijn leerlingen en doopt hen in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest.” (Mt 28,19)

Leerling zijn van Jezus betekent ook anderen met Jezus in contact brengen en hen aanmoedigen ook leerling van Jezus te worden. In het Evangelie horen we dat Jezus zelf door de Vader is gezonden. Zoals Hijzelf gezonden is, zo zend Hij ook ons. De boodschap die de Vader aan Jezus heeft meegedeeld, heeft Hij ook aan zijn leerlingen meegedeeld. De leerlingen, wij dus ook zijn geroepen deze boodschap verder uit te dragen. Het is ook onze missie mensen bij God te brengen. De weg naar God is Jezus zelf: Hij heeft gezegd: “Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand komt tot de Vader tenzij door Mij.” (Joh 14,6) Leerling van Jezus zijn is Hem navolgen in zijn liefde voor de Vader en voor alle mensen, dat is de weg, de waarheid en het leven, waaraan ook wij deel mogen hebben.

De weg van Jezus is een weg van gebed. Jezus bidt voor zichzelf en Hij bidt voor zijn leerlingen. Hij vraagt dat zijn Vader Hem zal verheerlijken, dat zijn dood aan het kruis de bekroning mag zijn van zijn leven als mens. Zo wordt zijn menswording een teken voor de wereld. Daarna bidt Jezus voor zijn leerlingen. Zij hebben zijn boodschap aangenomen en geloven dat Hij door Vader is gezonden. Dat was voor hen – zoals ook voor ons – een weg van vallen en opstaan.

Ondanks al hun tekortkomingen accepteert Jezus zijn leerlingen. Hij weet dat ze geloven en dat zij zijn weg van waarheid zullen gaan, dat zij zullen leven in liefde en geloof. Hij weet dat zij – als het erop aan komt – boven zichzelf zullen uitstijgen. Dat vertrouwen is ook ons gegeven, ook al zitten wij vaak vast in het denken van de wereld en gedragen wij ons als mensen van de wereld. Ook wij worden door Jezus geaccepteerd. Jezus zegt hier ook over ons, dat we beter zijn dan we ons feitelijk voordoen. Ook wij worden door Hem geaccepteerd als gelovigen. En ook van ons zegt Hij dat we boven onszelf zullen uitstijgen.

Ook de leerlingen gaan de weg van het gebed. In de eerste lezing uit het boek Handelingen lezen we: “Zij allen bleven eensgezind volharden in het gebed.” In de brief van Petrus lezen dat het niet alleen een kwestie bidden is. “Verheugt u in de mate dat gij deel hebt aan het lijden van Christus… Prijst u gelukkig, als men u hoont om de naam van Christus.” We zullen ons ook moeten inspannen en ons vermoeien. We hebben te maken met tegenslag en we zullen bespot worden. Voor Petrus is het duidelijk: dat is het allemaal meer dan waard. Wij mogen ons verheugen als we deel hebben aan het lijden van Christus.

Vandaag hebben we aandacht voor de Nederlandse missionarissen en missionaire werkers. Overal ter wereld zijn zij actief. Overal verkondigen zij Gods woord en getuigen met woord en daad van zijn liefde voor alle mensen. Straks is er een deurcollecte om hun werk te ondersteunen. Onze roeping vraagt meer dan alleen een bijdrage aan de collecte. Meer dan ooit is een missionaire houding nodig in onze directe omgeving. Het geloof in God en het volgen van Jezus is hier geen vanzelfsprekendheid meer. Dat vraagt dat we in onze directe eigen omgeving in woord en daad getuigen van ons geloof.

Vorig jaar vroeg paus Franciscus aandacht voor de dialoog tussen de verschillende generaties. Over het getuigen van ons geloof zegt de paus: “Het christelijk geloof is niet slechts het Credo opzeggen, maar het Credo denken, het Credo voelen, het Credo doen. (…) Misschien moeten wij, ouderen, een belangrijke zending opnemen: aan het geloof zijn eer teruggeven. (…) Geloof verdient eerbied en eer tot het einde toe: het heeft ons leven veranderd, het heeft onze geest gezuiverd, het heeft ons de aanbidding van God geleerd en de liefde tot de naaste. Het is een zegen voor allen! (…) Bejaarden rijk aan wijsheid en humor doen goed aan de jongeren. (…) Het zijn zij die in de jongeren de honger en dorst naar gerechtigheid zullen zaaien.” De paus roept ons ouderen op met jongeren in gesprek te gaan over ons eigen persoonlijke geloof. Amen.