Een belofte, een kind; Mi 5,1-4a; Heb 10,5-10; Lc 1,39-45

De profeet Micha voorziet de geboorte van een kind. een kind dat zal uitgroeien tot een man van vrede, een man die vrede en veiligheid brengt tot de uiteinden der aarde. Twee nichten ontmoeten elkaar. Maria en Elizabeth, twee vrouwen die zwanger zijn, twee vrouwen die vol zijn van nieuw leven, twee vrouwen die verwachtingsvol een belofte in zich dragen.

Beide kinderen zijn door de engel Gabriël aangekondigd als beloftes: Over Johannes de Doper zegt de engel tegen Zacharias: “Hij zal groot zijn in de ogen van de Heer. Vele zonen van Israël zal hij terugbrengen tot de Heer, hun God.” Over Jezus zegt Gabriël tegen Maria: “Hij zal groot zijn en Zoon van de Allerhoogste genoemd worden. God de Heer zal Hem de troon van zijn vader David schenken.”

Een belofte, een kind: Ieder kind is een belofte. Ook als er geen engel aan te pas komt om de geboorte aan te kondigen, is een kind een belofte. Iedere mens is een kind van God. Iedere mens is geschapen als een beeld van God. Iedere mens is beelddrager van God. Wij allen worden geboren met de belofte Gods liefde te kunnen ontvangen, God lief te hebben en Gods liefde te delen met onze medemensen. Dat is de manier waarop Christus in de wereld kwam om Gods wil te doen. Dat is ook de wijze waarop wij – als zijn leerlingen – Gods wil mogen doen.

Maria en Elizabeth zijn vervuld van Gods liefde. Zij ervaren dat ook aan elkaar. Beiden stralen van liefde. Beiden jubelen het uit. Met grote vreugde begroet Elisabeth haar nicht Maria. Maria zal dat beantwoorden met haar lofzang: het Magnificat. De door Gabriël uitgesproken beloftes zijn groot. Maar dat geldt ook voor de opdracht die beide kinderen in deze beloftes meekrijgen. Groot zijn in de ogen van God gaat niet zonder slag of stoot.

De twee aanstaande moeders leven niet in een roes. Zwangerschap is niet een kwestie van leven op een roze wolk. Wat gaat dit voor hun kinderen betekenen? Welke strijd zullen zij moeten aangaan? Kunnen zij dit aan? Zal het goed met hen aflopen? Deze twee gelovige vrouwen weten dat God zijn belofte na zal komen. Ze weten ook dat hopen op de vervulling van Gods beloften niet een kwestie is van afwachten, van wachten op de goede afloop.

Hoop is niet hetzelfde als optimisme. De optimist denkt: het komt wel goed; het zal zo’n vaart niet lopen; ze lossen het wel op. De optimist ziet het wel gebeuren. Iemand die hoopt, komt daarentegen zelf in actie. Hoopvolle mensen denken: we gaan er wat aan doen; het doel dat we voor ogen hebben, is een inspanning en een offer waard. Hopen is niet werkeloos afwachten, maar juist vol vertrouwen op een goed resultaat met veel ijver een bijdrage leveren. Augustinus schrijft: “Hopen betekent geloven in het avontuur van de liefde, vertrouwen in de mensen hebben, de sprong in het onzekere wagen en je helemaal overgeven aan God.”

Christelijke hoop doet ons leerling van Jezus zijn. Door ons met Hem te verbinden, zijn wij in staat onze bijdrage te leveren aan de komst van het Rijk Gods. Dit is de hoop die Maria en Elisabeth doet jubelen. De vervulling van de belofte zal niet zonder pijn en verdriet zijn, maar de uiteindelijke vreugde zal dit allemaal teniet doen.

Vandaag is er een tweede collecte voor de Adventsactie. Het thema van de Adventsactie is: ‘Een gezonde start voor moeder en kind’. Vanuit onze federatie willen we een bijdrage leveren aan een goede toekomst voor moeders en kinderen in Zimbabwe. Er zijn beslist hoopvolle ontwikkelingen in de wereld: in 2019 was de kindersterfte gedaald tot het laagste punt ooit en bij moeders daalde het aantal sterfgevallen de afgelopen twintig jaar met meer dan een derde. Het helpt dus enorm deze kwetsbare groep te steunen met concrete hulp!

Wij steunen een project in Zimbabwe voor een opvanghuis bij een kraamkliniek, zodat zwangere vrouwen en hun echtgenoot ruim op tijd voor de bevalling naar de kliniek kunnen komen en daar veilig de bevalling kunnen afwachten. Met onze bijdrage aan de Adventsactie zorgen wij ervoor dat er een einde komt aan de veelvuldige sterfte van pasgeboren kinderen en van moeders bij de bevalling.

Een belofte, een kind. Wij dragen eraan bij dat de beloftes die ook deze moeders en kinderen in zich dragen, tot vervulling komen. Wij zijn in staat met onze bijdrage hun hoop op een goede toekomst waar te maken en zo bij te dragen aan Gods belofte aan alle mensen. Amen.